سالمند پرنشاط و بی نیاز ، جامعه ای سالم تر بر اساس سرشماری های صورت گرفته پوشیده نیست که جامعه ایران رو به سالمندی است و با افزایش مستمر تعداد سالمندان، توجه به ارتقای سلامت بهداشت روان، افزایش اعتماد به نفس و حمایت عاطفی از این قشر ضروری‌تر از همیشه است.

برای پرداختن به پدیده سالمندی به اطلاعات دقیق و جامع در این زمینه نیاز می باشد چرا که اطلاعات دقیق و کافی پایه هر گونه برنامه ریزی موثر است. برای این منظور افزایش تحقیقات کاربردی ضرورت دارد. حمایت از این تحقیقات می تواند نتایج مفیدی را به همراه داشته باشد و برنامه ریزان را در تدوین برنامه های مناسب یاری کند.

در برنامه ریزی برای سالمندان بایستی موضوعاتی مانند سلامت جسمی و روانی، پیامدهای تغییرات اقتصادی، بهبود کیفیت و استانداردهای زندگی سالمندان و ارتقای شرایط اجتماعی را در نظر گرفت.بدون شک نباید نیازهای سالمندی را فقط به نیازهای درمانی تقلیل دهیم. نیازهای درمانی مهم هستند اما نیازهای منحصر بفرد افراد سالخورده نیستند. نیازهای عاطفی، اقتصادی، اجتماعی، اوقات فراغت، احساس موثر بودن و داشتن کرامت و حرمت از دیگر عواملی هستند که برای داشتن یک سالمندی شایسته و جامعه ای سالم تر ضرورت دارند.

مسئله مهم توجه ویژه به سلامت روان سالمندان و حضورشان در مشارکت های اجتماعی رونق بخش فعالیت های جامعه است چرا که براساس تحقیقات سالمندانی که فعالیت ذهنی و فکری بیشتری داشته و با احساس کمال به پشت سر خود نگاه کرده و در اجتماع فعال تر بوده و مفهومی برای زندگی خود پیدا کنند در این دوران با مشکلات کمتری روبرو خواهند شد.

در حقیقت دوران سالمندی دوران پرچالشی است و آنچه باید به آن توجه داشت شناسایی نیاز سالمندان است. سالمندان در دوره سنی قرار دارند که بیش از هر زمان دیگر به دریافت کمک و توجه از سوی دیگران نیاز دارند. این در حالی است که بسیاری از ما نیازهای سالمندان را نمی‌شناسیم. همین موضوع می‌تواند خطر بیماری‌های روحی و جسمی را برای آن‌ها افزایش بدهد. از سویی آگاهی بخشی هم برای سالمندان و هم به جامعه می تواند در ایجاد شرایط مناسب برای سالمندان موثر واقع شود. نقش آگاهی سازی را بایستی جدی تر گرفت و آن را به صورت حرفه ای و تخصصی اجرا کرد.

تغییر در نگرش ها و دیدگاهها و کنار زدن تفکرات قالبی و بعضا منفی در پرتو آگاهی بخشی درست و موثر پدید می آید.از میان اقدامات فراوانی که در این رابطه لازم است، بیشتر از همه چیز به فرهنگ سازی محتاج هستیم. فرهنگ سازی در این زمینه همانند سایر موضوعات اجتماعی می تواند آثار درازمدت و دیرپایی به همراه داشته باشد. فرهنگ سازی در همه عرصه های اجتماعی می بایست دنبال شود. آنچه حائز اهمیت است و لازم اینکه انسجام، همگرایی و هماهنگی همه دستگاههای مسئول می تواند پدیده سالمندی و رفع نیازها را سامانی مناسب بخشد. پرداختن به این موضوع مانند هر پدیده اجتماعی دیگر زمانی موفق خواهد شد که به یک برنامه اجتماعی تبدیل شود که همه دستگاهها را در یک نظم تعریف شده و مشخص به کار وادارد. بیش از هرچیز در این زمنیه بر نقش فرهنگ و آگاهی رسانی باید تاکید شود. اگر آگاهی رسانی و فرهنگ سازی به درستی صورت گیرد بسیاری از اتفاقات خوب دیگر آسان تر رخ خواهند داد.