حسن روحانی از ابتدای دولت یازدهم تاکنون همواره از دولت احمدی‌نژاد انتقاد کرده که کشور را تورم شدید به دولت وی تحویل داده است.

روحانی بارها این سخن را تکرار کرده که دولت را در سخت‌ترین شرایط تورمی تحویل گرفتیم و تورم ما بالای ۳۰ درصد بود. شرایطی که برای هیچ دولتی در ابتدای کارش سابقه نداشت.

او در جایی دیگر هم گفته است: در آن شرایطی که ما دولت را تحویل گرفتیم، شرایطی بود که تورم درمجموع ۴۰ درصد بود، بنابراین وضعیتی که این حد رکود و تورم با هم داشته باشد،در تاریخ ۵۰ ساله کشور بی‌سابقه است.

مرثیه‌سرایی‌های روحانی برای میراث تورمی احمدی‌نژاد در حالی است که در تیرماه سال ۱۳۹۲ نرخ تورم کشور ۳۵.۱ درصد بود.

اما اکنون روحانی در حالی دولت را به رئیسی تحویل می‌دهد که نرخ تورم به ۴۳درصد رسیده است.

اگر به نرخ تورم در دوره انتقال از دولت‌ قدیم به دولت جدید در سه دهه اخیر نگاهی بیندازیم مشخص می‌شود که حسن روحانی بالاترین نرخ تورم انتقالی را به دولت بعد از خود به جای گذاشته است.

دولت موسوی در سال ۱۳۶۸ کشور را با تورم ۲۶.۳ درصد به رفسنجانی تحویل داد. رفسنجانی هم در سال ۱۳۷۶ کشور را با تورم ۱۹.۷درصد تحویل خاتمی داد و او نیز در سال ۱۳۸۴ کشور را با تورم ۱۴.۷درصد به احمدی‌نژاد واگذار کرد. اما احمدی‌نژاد در سال ۱۳۹۲ کشور را با تورم ۳۵.۱درصد به روحانی تحویل داد که روحانی تاکنون ده‌ها بار به این موضوع اشاره کرده است.

اما اکنون خودش پس از هشت سال ریاست جمهوری کشور را با بالاترین تورم تاریخ به رئیس‌جمهور جدید تحویل می‌دهد تا مشخص شود که انتقادات او از دولت احمدی‌نژاد مثال عینی رطب‌خورده منع رطب کی کند، بوده است.

روحانی بدترین عملکرد تورمی تاریخ را برای دولت بعد از خود به ارث گذاشته و نام وی از این لحاظ در کتاب رکوردهای منفی تاریخ ثبت خواهد شد.

بنابراین دولت رئیسی در ابتدای کار خود با سخت‌ترین وضعیت تورمی تاریخ ایران که نتیجه سوءمدیریت دولت روحانی است، روبرو خواهد بود. جمع کردن بازارهای رهاشده به حال خود، نقدینگی افسارگسیخته و تورم شتابان، کار سختی است که دولت رئیسی باید انجام دهد تا میراث شوم روحانی بیش از این سفره مردم را کوچک نکند.